Je browser is verouderd en geeft deze website niet correct weer. Download een moderne browser en ervaar het internet beter, sneller en veiliger!

Ik heb zeker 300 paar sokken gebreid

Als kind van 9 jaar zat mevrouw Meulenberg – van Aalst (92) al achter de naaimachine. Ze maakte altijd haar eigen kleding.

Als kind van 9 jaar zat mevrouw Meulenberg – van Aalst (92) al achter de naaimachine. Ze maakte altijd haar eigen kleding. De trui die ze aanheeft tijdens dit interview maakte ze ook zelf, 20 jaar geleden. “Ik kan moeilijk stil zitten, ik wil graag iets doen,” vertelt ze. Mevrouw Meulenberg krijgt huishoudelijke hulp van Cardia:

“Mevrouw Meulenberg is een bijzondere vrouw, en ik heb veel van haar geleerd,” aldus haar huishoudelijke hulp Sylvia van der Kruk.

Alle kleding die mevrouw Meulenberg maakt, komt terecht bij mensen die het nodig hebben: “Ik wil graag mensen helpen zolang ik het nog kan doen. Veel kleding ging naar Egypte en werd daar via de kerken uitgedeeld. Wat niet nodig was, werd vervolgens naar Kenia gestuurd. Op dit moment ben ik kleding aan het maken voor een mevrouw die werkt in Oekraïne. En ook in Den Haag wonen veel kinderen die niet veel geld hebben. We organiseren vanuit de kerk een ruilbeurs in Moerwijk. Daar gaan mijn gebreide kindervestjes, sjaals en mutsen dus ook naartoe,” vertelt mevrouw Meulenberg. Ze wil graag mensen helpen. Waar haar kleding terecht komt, maakt haar niet zoveel uit, maar daar beslist ze wel zélf over. “Ik vind het belangrijk dat het goed terecht komt. Je hoort nu dat slachtoffers van de aardbeving in Turkije en Syrië in vrieskou en soms in de sneeuw moeten bivakkeren. Ik ben nu bezig met het maken van mutsjes voor deze mensen.”

Creatief met toetjes

Mevrouw Meulenberg kan niet alleen goed breien, maar is ook erg creatief met de verpakkingen van toetjes. Ze verzamelt de kuipjes van toetjes en heeft er papier omheen gebonden. “Ik heb de kuipjes behangen. In het kuipje doe ik dan een krokusbolletje en dan zijn ze voor de ouderen in woonzorgcentrum Duinhage. Leuk voor op hun kamer,” vertelt ze. “Als het krokustijd is, haalt de buurman de bolletjes en dan geven we ze weg.” Mevrouw Meulenberg maakt ook kaarten: “Ik heb meer dan 400 kaarten liggen. Afgelopen jaar kwam het er niet van, maar het jaar ervoor gaf ik iedere hulp 10 kerstkaarten.”

Met haar 92 jaar is mevrouw Meulenberg dus nog altijd bezig. Als we vragen hoe ze dit doet, antwoordt ze: “Alles kan, als je maar wilt. Soms staat er nog een afwas, maar dan ga ik eerst zitten en breien of televisie kijken. Na een kwartiertje of 20 minuten ga ik dan weer verder met opruimen. Dat kan iedereen, als je maar wilt,” vertelt ze.

“Het vrijwilligerswerk zit in m’n aardje”

Hulp van buren

Mevrouw Meulenberg geeft veel om de ander, maar krijgt deze naastenliefde ook terug van haar buren. Haar buren betekenen veel voor haar en helpen haar bij alles. “Ik krijg elke zondag soep. Er wordt een maaltijd naar me toegebracht, en soms staat het zelfs in de brievenbus. En één keer in de veertien dagen op vrijdag is het tijd voor vis. Eigenlijk hoef ik de halve week niet te koken. Als de bel gaat en ik zie dat het de buurman is, doe ik gelijk open. De buren betekenen heel veel voor mij.”

Er tussenuit

Mevrouw Meulenberg zit veel thuis te breien, maar geniet ook van uitstapjes. “Ik ga twee keer in het jaar mee met een vakantieweek met de boot. Dit wordt vanuit de kerk georganiseerd. Zo ben ik bijvoorbeeld in Harderwijk, Elburg en Terneuzen geweest. Overdag gaan we dan het stadje in. Er zijn veel vrijwilligers die meehelpen.” In april is de volgende vakantieweek met de boot gepland waar mevrouw Meulenberg weer veel zin in heeft.